اولین برق کشی در ایران چگونه بوده است ؟ اگر بخواهیم در مورد اولین برق کشی در ایران صحبت کنیم باید اعتراف کرد که برق و زمانی که وارد ایران شد در نخستین گام ها جزو حوزه های مهم اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی محسوب نمی شد و داده ها و اطلاعات مربوط به آن به دقت دنبال نمی شد. این تحول شاید به این دلیل باشد که برق یک پدیده صنعتی پیچیده، خطرناک و سرمایه‌بر بود و آینده روشنی برای آن پیش‌بینی نمی‌شد.
در سال 1284 محمدحسین امین الضرب از مشاهیر و سرمایه داران ایران ژنراتوری را خریداری کرد که از زغال سنگ استفاده می کرد. بخشی از شهر تهران را روشن کرد که بسیاری از آن به عنوان آغاز تاریخ برق‌رسانی ایران یاد میکنند. با اینکه صد سال از تاسیس برق در ایران می گذرد، هنوز بسیاری از روستاهای دورافتاده برق ندارند و از چراغ های نفتی برای روشنایی استفاده می کنند.
چربی، زنبور، موش، آتش و شمعدان در بسیاری از خانه‌های ایرانی به اشیاء سنتی تبدیل شد، اما از این چراغ‌های سفالی، فلزی و شیشه‌ای برای روشنایی خانه‌ها، خیابان‌ها و کوچه‌های شهر استفاده می‌شد. (شهرداری) وظیفه روشنایی خیابان ها و جاده ها و چراغدان هایی که راه پله ها را روشن میکنند، دوش ها و بشکه های روغن، روغن نباتی و حیوانی، چراغ های دیوارکوب با چراغ های روی تیرهای چوبی را بر عهده دارد برای خرید و اطلاع از قیمت چراغ خیابانی ژوپیتر با مهرپارس تماس بگیرید .
اولین برق کشی در ایران
اولین برق کشی در ایران، سه یا چهار لامپ وارداتی ناصرالدین شاه را هنگام بازدید از فرنگ روشن کرد و در آنجا نورهای درخشان را دید.این مولد برق کوچک در سال 1264 شمسی در دربار ناصرالدین شاه و تکه دولت مورد استفاده قرار گرفت، اما خاستگاه تاریخی ورود برق به ایران محسوب نمی شود.درست بیست سال بعد محمدحسین امین الضرب بخشی از تهران را با یک ژنراتور 400 کیلو ولت روشن کرد.
سال‌هاست که این ژنراتور برق مناطقی از تهران را که مدت‌ها فقط شب‌ها در دسترس بودند، تامین می‌کند.البته دو سال پیش حرم امام رضا در مشهد با 400 لامپ روشن شد اما چون برق آن عمومی نبود فقط برای روشنایی حرم استفاده می شد. در برخی مناطق اطفای حریق و جمع آوری در اوایل صبح اجباری است. به دلیل کوچک بودن باک و کمبود سوخت، این چراغ ها فقط در شب روشن می شدند. آنها تنها چراغ خیابان ها و محله ها محسوب می شدند.
120 سال پیش وقتی چند فانوس روشن شد، قیمت فانوس های تیره و سخت قدیمی کم کم فراموش شد و در گوشه و کنار خانه به یادگاری از گذشته تبدیل شد.این مولد برق کوچک در سال 1264 خورشیدی در دربار ناصرالدین شاه و دولت مورد استفاده قرار گرفت، اما مبنای تاریخی ورود برق به ایران محسوب نمی شود. برای اطلاع و خرید چراغ های کارگاهی با مهرپارس تماس بگیرید .
تبریز در رابطه با اولین برق کشی در ایران یکی از اولین شهرهایی بود که جمعیت خود را زودتر از سایرین برق رسانی کرد و قاسم خان ولی این امتیاز را داشت که در سال 1281 کارخانه برق راه اندازی کند که بخشی از خیابان مجیدی را روشن می کرد.او کتابی دارد که نحوه استفاده از خدمات برق را توضیح می دهد. قدیمی ترین سند ارائه خدمات برق در ایران است. این نامه توضیح می دهد که چگونه هزینه سیم، چراغ و برق از مشتریان دریافت می شود و چگونه برق آن مشتریان قطع می شود.
در سال 1287 اولین چاه نفت به مسجد سلیمان رسید و نیروگاه بخار برای بازکردن تلمبه خانه و روشنایی ساختمان برای انتقال نفت از مسجد سلیمان به پالایشگاه آبادان ساخته شد. برق در خوزستان.استفاده اولیه از برق تنها به چند ساعت در شب برای روشنایی محدود می شد و ژنراتورهای اولیه با زغال سنگ، چوب و چوب کار می کردند، اما به دلیل هزینه های زیاد جای خود را به ژنراتورهای دیزلی دادند.
در رابطه با اولین برق کشی در ایران باید گفت، برای اولین بار در شهرها جاده ها و خیابان ها مانند خیابان چراغ برق دار شد و در شهرهایی مانند تهران به مردم این خیابان ها می گویند. توریز و مشات را به این نام می شناسند. ورود برق، مانند هر پدیده جدید دیگری در دنیای غرب، گاه با تاب آوری همراه است، اما برخی دیگر نیز از استفاده از برق پیشی می گیرند.داستان سل و همراهی آن با دود چراغ نفتی مشهد و روغن سوزی و نخل خواندنی است.
در شهرها ابتدا لامپ ها در خانه های ثروتمندان و افراد مشهور روشن می شد و از این رو تماشای لامپ ها و تلاش کارگران برای روشن و خاموش کردن مولدهای برق در شهرهای مختلف سرگرمی و سرگرمی مردم محسوب می شد برای خرید و اطلاع از قیمت چراغ صنعتی برانون 200 وات با مهرپارس تماس بگیرید .
برای سال‌های متمادی، ژنراتورهای کوچک عمدتاً به بخش خصوصی برای تامین بخشی از نیازهای روشنایی در شب وابسته بودند و ژنراتورهای ثروتمند شهر برای تامین برق بخش‌هایی از شهر، ژنراتورهای وارداتی را وارد می‌کردند.با اینکه ۱۰۰ سال از تاسیس صنعت برق در ایران می گذرد، هنوز برخی از روستاهای دورافتاده برق ندارند و از چراغ های نفتی برای روشنایی استفاده می کنند.
لامپ های بلند، زنبور، موش، نفت سفید و فانوس ممکن است در بسیاری از خانه های ایرانی اشیای تاریخی باقی بمانند، اما در برخی مناطق دورافتاده روستایی ایران، این چراغ ها تنها منبع نور هستند.از این لامپ های سفالی، فلزی و شیشه ای برای روشنایی خانه ها، خیابان ها و مسیرهای شهرها استفاده می شد و شهرداری (شهرداری) وظیفه روشنایی معابر و خیابان ها و چراغدان ها برای روشنایی نردبانی و نفتی را بر عهده داشت.
هر روز عصر یک ظرف حاوی روغن گیاهی و حیوانی همراه داشته باشید. لامپ های آویزان به دیوار و فانوس های آویزان به تیرهای چوبی را روشن کردند.در بعضی جاها موظفند چراغ ها را خاموش کرده و صبح زود جمع آوری کنند. اکثر این چراغ ها به دلیل کوچک بودن مخزن و کمبود سوخت، فقط در ساعات شب روشن می شوند و سالیان متمادی به عنوان تنها منبع روشنایی جاده ها، خیابان ها و محله ها به شمار می رفتند.
در رابطه با اولین برق کشی در ایران ارزش این چراغ ها معمولاً به طرق مختلف از مردم جمع آوری می شد، اما زمانی که صد و بیست سال پیش چند لامپ سوزانده شد و به عنوان یادگاری از گذشته گذاشته شد، به تدریج این چراغ های تیره و آزاردهنده قدیمی به فراموشی سپرده شد و در گوشه خانه ها قرار گرفته و خاک می خورند. برای خرید و اطلاع از قیمت چراغ صنعتی برانون 250 وات با مهرپارس تماس بگیرید .
